Groetjes uit Auckland Wellington en Christchurch
Door: Aline
Blijf op de hoogte en volg Aline
04 Februari 2015 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Lieve vrienden en familie,
Hier reisblog nummer drie:
Op 10 januari was het zover, na een lange nacht op het vliegveld van Sydney vloog ik naar Auckland, Nieuw Zeeland. Hier heb ik wat site seeing gegaan in de stad voordat ik twee dagen later eindelijk Kor van het vliegveld halen (jeeeeeh♡). We konden direct onze camper ophalen. Dit was een soort omgebouwd busje met al heel wat kilometers op de teller maar hij reedt nog als een best beestje. De eerste rij ervaringen waren wel wat minder, binnen een kwartier waren we al verdwaald en tijdens mijn eerste ritje heb ik Kor een paar kleine zweetmomentjes bezorgd. Maar gelukkig geen schade en uiteinelijk zijn we zonder een kaart te hoeven kopen overal gekomen.
Als eerste zijn we via Whangaria en Kaitaia naar Cape Reinga gereden waar de Pacific en de Tasman zee tegen elkaar opbotsen, erg bijzonder om te zien. Daarna zijn we naar Paihia gegaan, waar we in de Bay of Islands gekajakt hebben en growworms van dichtbij hebben bekeken. Ondertussen waren we er achter gekomen dat ons broodrooster niet stuk was, maar dat er alleen stroom op de stopcontacten stond als we zelf ook aan de stoom stonden. Gelukkig bleek hierdoor dat de nieuwe die we gekocht hadden niet stuk was (dit hebben we natuurlijk niet aan het verhuurbedrijf verteld). Daarnaast kwamen er ook achter ons brandalarm erg goed werkte en dat die echt uit moest wouden we een broodje toasten.
Na Paihia we via Kaiwaka, waar we bij een boer op het land geslapen hebben zijn we richting Matamata gereden waar drie van Kor zijn vrienden wonen. Hier hebben we bij Jitse en Andre op hun boerderijen gekeken en zijn we uiteten geweest bij Oma's Pancakes waar we heerlijk eten hebben gekregen van Yke Bert.
Vervolgens zijn we naar Waimangu Volcanic Valley gereden. Dit gebied is nog steeds thermaal actief waardoor het water( frying pan lake) erg warm is. Dit hebben we natuurlijk zelf ook stiekem even gevoeld, net een heet bakje thee.
Daarna zijn we via lake Taupõ, Whanganui en Himatangi beach naar Wellington gereden. Hier hebben we een dagje de tourist uitgehangen voordat we de ferry naar het Zuider eiland hebben genomen.
Na een prachtige overtocht zijn we binnendoor naar cable bay gereden. Hier heb ik een kleine spoedcursus hoe te rijden in de bergen gekregen en heb ik geleerd dat je soms echt terug moet naar de één wil je het topje van de berg halen. Vervolgens zijn we doorgereden naar het Abel Tasman park waar we een kajak gehuurd hebben en een stuk langs de kust gevaren hebben. Dit was al wat anders als de vorige keer, we kregen een echte zeewaardige kajak met roer en moesten een waterdichte rok dragen(ook kor). Na de tocht zijn we door het park weer teruggelopen naar onze camper. Deze toch bleek net zoals het kajakken echt de moeite waard.
Onze volgende bestemming was Farewell Split, het noordelijkste puntje van het zuidereiland. Hier zijn we naar Wharariki beach geweest, een van de mooiste stranden die ik tot nu toe gezien heb. Al moesten we eerst wel door een soort duinwoestijn om er te komen. Best grappig om te zien hoe snel mensen hun slippers weer aandoen als ze door dat zand lopen. De weg naar het strand was ook erg bijzonder, het was zo hobbelig dat onze brandmelder begon te piepen. We vermoeden dat hij naast brand misschien ook wel voor aardbevingen waarschuwt.
Vervolgens zijn we langzaam met een paar stops naar onze laatste bestemming voor de camper gereden, Christchurch. Hier hebben we een motel geboekt en de camper weer ingeleverd. Onderweg hadden we ergens een ster in het ruit gekregen door een steentje maar gelukkig kon dat gerepareerd worden en hoefden we niet een nieuw raam.
Christchurch is een beetje een vreemde stad. In 2011 is hier een zeer heftige aardbeving geweest waardoor het centrum verwoest is. Hierdoor lijkt het net een spookstad in het centrum, overal staan halve gebouwen met hoge hekken er omheen en alle restaurants en winkels zijn weg gegaan. Het was 's avonds ook erg rustig in het centrum maar gelukkig hebben we nog een leuk en gezellig restaurant gevonden. De volgende dag was een beetje een treurige dag, 's ochtends moest ik naar drie weekjes vol met liefde gelach en gezelligheid weer afscheid nemen van mijn maatje en dat viel toch even zwaar...
Nu ben ik inmiddels al weer een paar dagen in een hostel aan het strand maar vertrek morgen om de rest van het zuidereiland te bekijken, hier horen jullie meer over in mijn volgende blog!
Liefs Aline
Hier reisblog nummer drie:
Op 10 januari was het zover, na een lange nacht op het vliegveld van Sydney vloog ik naar Auckland, Nieuw Zeeland. Hier heb ik wat site seeing gegaan in de stad voordat ik twee dagen later eindelijk Kor van het vliegveld halen (jeeeeeh♡). We konden direct onze camper ophalen. Dit was een soort omgebouwd busje met al heel wat kilometers op de teller maar hij reedt nog als een best beestje. De eerste rij ervaringen waren wel wat minder, binnen een kwartier waren we al verdwaald en tijdens mijn eerste ritje heb ik Kor een paar kleine zweetmomentjes bezorgd. Maar gelukkig geen schade en uiteinelijk zijn we zonder een kaart te hoeven kopen overal gekomen.
Als eerste zijn we via Whangaria en Kaitaia naar Cape Reinga gereden waar de Pacific en de Tasman zee tegen elkaar opbotsen, erg bijzonder om te zien. Daarna zijn we naar Paihia gegaan, waar we in de Bay of Islands gekajakt hebben en growworms van dichtbij hebben bekeken. Ondertussen waren we er achter gekomen dat ons broodrooster niet stuk was, maar dat er alleen stroom op de stopcontacten stond als we zelf ook aan de stoom stonden. Gelukkig bleek hierdoor dat de nieuwe die we gekocht hadden niet stuk was (dit hebben we natuurlijk niet aan het verhuurbedrijf verteld). Daarnaast kwamen er ook achter ons brandalarm erg goed werkte en dat die echt uit moest wouden we een broodje toasten.
Na Paihia we via Kaiwaka, waar we bij een boer op het land geslapen hebben zijn we richting Matamata gereden waar drie van Kor zijn vrienden wonen. Hier hebben we bij Jitse en Andre op hun boerderijen gekeken en zijn we uiteten geweest bij Oma's Pancakes waar we heerlijk eten hebben gekregen van Yke Bert.
Vervolgens zijn we naar Waimangu Volcanic Valley gereden. Dit gebied is nog steeds thermaal actief waardoor het water( frying pan lake) erg warm is. Dit hebben we natuurlijk zelf ook stiekem even gevoeld, net een heet bakje thee.
Daarna zijn we via lake Taupõ, Whanganui en Himatangi beach naar Wellington gereden. Hier hebben we een dagje de tourist uitgehangen voordat we de ferry naar het Zuider eiland hebben genomen.
Na een prachtige overtocht zijn we binnendoor naar cable bay gereden. Hier heb ik een kleine spoedcursus hoe te rijden in de bergen gekregen en heb ik geleerd dat je soms echt terug moet naar de één wil je het topje van de berg halen. Vervolgens zijn we doorgereden naar het Abel Tasman park waar we een kajak gehuurd hebben en een stuk langs de kust gevaren hebben. Dit was al wat anders als de vorige keer, we kregen een echte zeewaardige kajak met roer en moesten een waterdichte rok dragen(ook kor). Na de tocht zijn we door het park weer teruggelopen naar onze camper. Deze toch bleek net zoals het kajakken echt de moeite waard.
Onze volgende bestemming was Farewell Split, het noordelijkste puntje van het zuidereiland. Hier zijn we naar Wharariki beach geweest, een van de mooiste stranden die ik tot nu toe gezien heb. Al moesten we eerst wel door een soort duinwoestijn om er te komen. Best grappig om te zien hoe snel mensen hun slippers weer aandoen als ze door dat zand lopen. De weg naar het strand was ook erg bijzonder, het was zo hobbelig dat onze brandmelder begon te piepen. We vermoeden dat hij naast brand misschien ook wel voor aardbevingen waarschuwt.
Vervolgens zijn we langzaam met een paar stops naar onze laatste bestemming voor de camper gereden, Christchurch. Hier hebben we een motel geboekt en de camper weer ingeleverd. Onderweg hadden we ergens een ster in het ruit gekregen door een steentje maar gelukkig kon dat gerepareerd worden en hoefden we niet een nieuw raam.
Christchurch is een beetje een vreemde stad. In 2011 is hier een zeer heftige aardbeving geweest waardoor het centrum verwoest is. Hierdoor lijkt het net een spookstad in het centrum, overal staan halve gebouwen met hoge hekken er omheen en alle restaurants en winkels zijn weg gegaan. Het was 's avonds ook erg rustig in het centrum maar gelukkig hebben we nog een leuk en gezellig restaurant gevonden. De volgende dag was een beetje een treurige dag, 's ochtends moest ik naar drie weekjes vol met liefde gelach en gezelligheid weer afscheid nemen van mijn maatje en dat viel toch even zwaar...
Nu ben ik inmiddels al weer een paar dagen in een hostel aan het strand maar vertrek morgen om de rest van het zuidereiland te bekijken, hier horen jullie meer over in mijn volgende blog!
Liefs Aline
-
04 Februari 2015 - 19:24
Mem:
Mooi Aline, de foto's die jullie gemaakt hebben zijn ook prachtig!!
xxxmem -
04 Februari 2015 - 19:59
Jildou:
Hai Alieeen!
Hoezo, ik ben geen fries? --> best beestje & heet bakje thee.
Hihi, leukerd :*
Erg leuk verhaal om te lezen!! Ik zie het al helemaal voor me, jij in die camper en kor ernaast met z'n handen in het haar ;P maaaar, no worries! haha!
dikke tuuuuut fan dyn suske -
04 Februari 2015 - 22:03
Theo:
Erg interessant allemaal en hele mooie foto's gemaakt. Veel plezier nog! -
04 Februari 2015 - 22:49
Petra:
hoi aline, ik kan me voorstellen dat je verdrietig was toen Kor weer terug ging naar Nederland. Je straalde op elke foto! heerlijk om te zien. Veel plezier nog.
-
05 Februari 2015 - 13:23
Alet:
hey Aline, moai ferhaal, sjog it al hielendal foar my, geniet nog mar lekker efkes fan e sinne yn dat geweldige lan, hjir leit in moai pakje snie, Groetsjes! -
08 Februari 2015 - 10:28
Monique :
Ha die Aline,
wat een genot om jullie foto's steeds voorbij te zien komen. Jullie stralen op iedere kiek.
Wat moet dit een pracht ervaring zijn om dit samen te beleven. Nu even bijdraaien en je eigen
koers weer plannen.
Meid maak er nog een onvergetelijke tijd van.
Hele lieve groeten van us uut Surhuzum
Goof en Monique -
20 Februari 2015 - 10:47
Hilda Wierenga:
Hoi Aline,
Leuk om je verhalen te lezen! wat een andere wereld is het daar. Is het goed gegaan met de spinnen enzo, bijten die niet? Veel plezier de komende tijd, en wel heel weer terug komen he.
Er is hier op school een brief voor je gekomen, maar er staat geen afzender op.
groetjes, hilda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
